گزارش: الهام سلطانی-
در تاریخ 15/12/1400 نشستی با موضوع آثار و پیامدهای بودجه 1401 بر زندگی افراد دارای معلولیت با حضور سید مهدی صادقی، (دانش آموخته سیاست گذاری فرهنگی و فعال اجتماعی در حوزه مدیریت شهری و معلولیت) به همت کمیته سیاست اجتماعی و معلولیت انجمن علوم سیاسی ایران و با همکاری کمیته سیاست و تنظیمگری انجمن علوم سیاسی ایران و خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار گردید.
آقای صادقی در ابتدای سخنان خود بیان داشت جمعیت افراد معلول در کشور ما حدوداً هشت ملیون نفر است که تنها دو ملیون نفر از این افراد عضو سازمان بهزیستی هستند که به خاطر مسائلی همچون گرانی, تورم, تحریم و... دسترسی این افراد به خدمات و حتی نیاز‌های اولیه با مشکلات جدی مواجه است. در چنین شرایطی انتظار این بود که دولت با اختصاص اعتبار بیشتری در ردیف بودجه‌ای افراد دارای معلولیت به برطرف شدن بخش بیشتری از مشکلات این قشر بزرگ از جامعه کمک نماید. لازم به ذکر است که اعتباری که در بودجه سال 1401 برای افراد معلول اختصاص یافته است، چیزی در حدود دو هزار و هشتصد و هفتاد میلیارد تومان است در حالی که حد اقل اعتباری که می‌بایست برای این ردیف بودجه اختصاص می‌یافت سی هزار میلیارد می‌باشد.
او بیان داشت در خصوص قانون شهرداری‌ها هم با مشکلی مشابه با آنچه که تا کنون گفته شد مواجه هستیم. لازم به ذکر است که در قانون شهرداری‌ها ردیف بودجه‌ای برای موضوعاتی که مرتبط است با حوزه معلولیت همچون مناسب سازی, حمل و نقل و ترافیک, آموزش و بهداشت و … وجود دارد. که در خصوص اعتبار اختصاص یافته در ردیف بودجه‌ای سال آینده شهرداری‌ها به ویژه شهرداری تهران انتظار این بود که با رشد منطقی مواجه باشیم که متأسفانه این گونه نشد.
این متخصص در ادامه بحث در رابطه با مناسب سازی معابر برای افراد معلول بیان داشت: بسیاری از معابری که در حال حاضر در شهر تهران وجود دارد، شرایط مناسبی را برای عبور و مرور افراد معلول ندارد. به همین جهت انتظار این بود که امسال هم همچون سال‌های گذشته بخشی از بودجه به مناسب سازی معابر اختصاص بیابد. برای مثال در سال گذشته حدوداً سیصد میلیارد تومان به مناسب سازی معابر اختصاص داده شده بود اما متأسفانه ردیف بودجه‌ای مناسب سازی معابر به طور کلی در بودجه امسال حذف شده است.
همچنین او بیان داشت در خصوص افزایش اعتبار بودجه‌ای افراد معلول با متولیان این امر صحبت‌هایی داشتیم که این مسؤولین اظهار داشتند به خاطر فشاری که تحریم‌ها وارد می‌آورد و باعث شده درآمد کشور کاهش بیابد امکان افزایش اعتبار در این زمینه وجود ندارد. اما باید توجه داشت به دلایلی که در بالا مطرح شد بسیاری از معلولان فاقد شغل و یا درآمد مکفی هستند و تنها منبع درآمدشان مستمری‌ای است که به آنها پرداخت می‌شود که انتظار می‌رفت در بودجه امسال افزایش می‌یافت که متأسفانه این گونه نشد.
این سخنران در پاسخ به سؤالی در رابطه با تأثیر بودجه بر دو موضوع توانبخشی و افزایش آگاهی شهروندان بیان داشت: ما هر چه قدر در حوزه توانبخشی حزینه بیشتری بکنیم و بودجه بیشتری اختصاص دهیم به استقلال افراد معلول کمک بیشتری کرده‌ایم و در خصوص آگاهی شهروندان اگر مدیران دانش بیشتری در این حوزه داشته باشند تصمیمات بهتری را اتخاذ خواهند کرد.
وی در پاسخ به پرسشی پیرامون مقایسه جایگاه افراد دارای معلولیت در قوانین بودجه در کشورهای توسعه یافته و ایرانبه مواردی همچون تفاوت در زمینه‌ی پرداخت حقوق به مراقبان افراد معلول, امور بیمه‌ای, عادی سازی و...اشاره نمود.
همچنین این فعال حوزه افراد معلول در پاسخ به سؤال نقش تشکل‌های فعال در رابطه با بودجه بیان داشت: شاید باید گفت این مسئله بیش از هر چیز نیاز به آموزش مطالبه‌گری داشته باشد. وی بیان داشت باید تلاش کنیم تا مدیریت مشارکتی را در این زمینه پر رنگ کنیم. همچنین انجمن‌ها هم باید در این زمینه تلاش کنند, مطالبه‌گر باشند و به خاطر به خطر نیفتادن منافعشان با مسامحه با این موضوعات برخورد نکنند.