مساله و محورهای سیزهمین همایش سالانه انجمن علوم سیاسی ایران
«علم سیاست، ایران امروز و گذارهای پیش رو»
نکته نخست: پرسش مرکزی همایش؛
مساله مرکزی همایش سیزدهم بدین قرار است : دانش سیاست در باب وضعیت خطیر ایران امروز چه موضعی دارد؟ از منظر این رشته علمی، ایران امروز در کجا ایستاده است و روی به کدامین سو دارد؟ ذخایر فکری – مادی آن کدامند و در چه وضعیتی به سر می‌برند؟ گذارها و گذرهای پیش روی آن دقیقاً کدامند؟ تحولات سریع و تحرکات پرتعداد این روزها ، آیا نشانی از بلوغ کشور و حکمرانی‌اند یا علامت درماندگی آن؟ اکنون و نه فردا و دیر و دور، دانشوران سیاست، از روابط بین‌الملل گرفته تا فلسفه‌دان سیاست چه سخنی دارند و در کجای ماجرا ایستاده‌اند؟
اینها و بسیاری پرسش‌های مرتبط دیگر مسأله‌ی مرکزی سیزدهمین همایش انجمن علوم سیاسی ایران هستند که انشاالله قرار است در روز پنج‌شنبه 21 آذرماه 1398 و در شهر تهران برگزار شود.
نکته‌ی دوم: کمیته‌ها و دبیر علمی همایش
هیئت مدیره انجمن علوم سیاسی ایران بعد از چندین ساعت مباحثه ، با مرور و وارسی جمیع سوابق و شرایط ، بدین جمع‌بندی رسید که دبیر علمی سیزدهمین همایش انجمن را به دکتر قدیر نصری (دانشیار اندیشه سیاسی و مسایل معاصر خاورمیانه در دانشگاه خوارزمی) بسپارد. بنابر مصوبه این هیئت، اعضای کمیته علمی همایش سیزدهم انجمن بدین قرارند:
25.دکتر سید حسین سراج‌زاده / دانشیار جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی تهران
سعی بلیغ انجمن علوم سیاسی بر این بوده است که بتواند از حداکثر قابلیت و مشارکت علمی/ عملی گروه‌های علوم سیاسی کشور و گرایش‌های مرتبط برخوردار بماند. اما از آنجا که بعضاً بواسطه بعد مسافت، امکان حضور بسیاری از اعضای جامعه علوم سیاسی میسر نبوده، کوشیده‌ایم از دسته مهم و بزرگ دیگری به عنوان مشاور عالی بهره‌مند شویم تا همایش سیزدهم در سطحی گسترده‌تر و با عمقی مؤثرتر برگزار گردد. بر همین اساس کوشیده‌ایم به سیاقی مستقیم و یا غیرمستقیم از آراء و ملاحظات استادان سرشناسی چون قاسم افتخاری، سید جواد طباطبایی، آیت الله مصطفی محقق داماد، محمود سریع‌القلم، حاتم قادری، محمدرضا تاجیک، سید علیرضا بهشتی، مهدی براتعلی پور، محمدباقر خرمشاد، نسرین مصفا، علی کریمی مله، ابراهیم حاجیانی، امیرمحمد حاج یوسفی، محمدتقی قزلسفلی، مجتبی مقصودی، فاطمه صادقی، شقایق حیدری، سید جواد صالحی و احمد نقیب زاده بهره بگیریم.
نکته سوم: محورهای همایش سیزدهم
همان‌گونه که از عنوان همایش (علم سیاست، ایران امروز و گذارهای پیش رو) بر می‌آید، دغدغه کلیدی این همایش پرداختن و تمرکز بر دشواره‌های نوپدید، زمینه‌های دوران‌ساز، تغییرات ضروری و مداومت‌های رهگشایی است که در سال‌های جاری پیشاروی جامعه و حکومت ایران قرار گرفته‌اند. اهم این محورها را می‌توان در قالب هشت پرسش زیر روایت نمود:
یک: علم سیاست و علمای سیاست‌خوانده آینده تحریم و تحدید (محدودسازی) علیه ایران را چگونه ارزیابی می‌کنند؟ فروپاشی؟ فرسایش؟ خودباوری؟ تعلیق موقت؟ و ... ؟
دو: آیا مبحث بازنگری در قانون اساسی و ترمیم بعضی بخش‌های آن موضوعیت و ضرورت دارد؟ علم سیاست (بویژه حقوق اساسی) چه نظر و موضعی در این زمینه دارد؟
سه: قواعد و رویه‌های انتخاباتی (شامل مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری، مجلس خبرگان و شورای اسلامی شهر و روستا) تا چه میزان رافع نیازهای ملی و دافع خطرات علیه امنیت ملی است؟
چهار: روندهای جاری در حوزه مناسبات نسلی کدامند؟ نسل موسوم به دهه هفتادی و هشتادی چه آینده‌ای را برای حکومت و ایران رقم خواهند زد؟
پنج: جریان‌ها و روندهای فکری اساسی و بسیج گر در ایران اکنون کدامند؟ الگوی کدام جریان برای صیانت از تمامیت ارضی ایران و یا شناخت معضلات حیاتی آن ارزشمند و مستحکم است؟
شش: آیا می‌توان نابرابری یا تبعیض[در اشکال مختلف]را اساسی‌ترین منبع تنش و تعارض ایران امروز قلمداد نمود؟ علم سیاست چه نظری و الگویی برای درمان درد نابرابری دارد؟
هفت: آینده تحرکات منطقه‌ای ایران چیست؟ به زعم جامعه علم سیاست، ایران در منطقه غرب آسیا در کجا ایستاده است؟ چه جایگاهی دارد؟ چه آینده‌ای پیشاروی آن قرار دارد؟
هشت: اصلی‌ترین و فوری‌ترین دشواره حیاتی ایران امروز کدام است؟ سازوکار عمل آن چگونه است و علم سیاست، پاشنه آشیل و راه برون‌رفت و ترقی ایران امروز را در چه حوزه‌ای می‌بیند؟
انتظار می‌رود مخاطبین همایش، موضوعات خود را در قالب سؤالات هشت‌گانه فوق طراحی نمایند. طبیعی است موضوعات خارج از بحث ، شانس ارائه و انتشار نخواند یافت.
نکته چهارم: ممیزات همایش سیزدهم
انجمن علوم سیاسی ایران با بررسی دقیق تجارب و نقایص همایش‌های پیشین، در دوره سیزدهم ابتکاراتی به کار بسته است تا بتواند به شیوه‌ای تخصصی و در قالب دیسیپلین علوم سیاسی، مسائل را وارسی و نظرات خود را به سیاقی علمی عرضه نماید. بر این اساس، ممیزات دهگانه‌ی این دوره از همایش بدین قرارند:
10.استخراج و انتشار فراتحلیل همایش به عنوان یک سند دانشگاهی از جانب انجمن علوم سیاسی ایران
نکته‌ی آخر
کارویژه انجمن علوم سیاسی ایران به عنوان نهادی مدنی و تشکلی علمی نه توجیه روایت رسمی است و نه تمهید و تولید اختلال و تنش. انجمن در قالب همایش و برنامه‌های مشابه آن، پیگیر یک رویه آسیب‌شناسانه و تذکار و تحلیل راستین روندهاست. بر این اساس، از اجتماع علمی علوم سیاسی انتظار می‌رود با طرح سخن جدید، روش روشن و قالبی باورپذیر و علمی، علم سیاست را به شأن و جایگاهی برگردانند که بود. علم سیاستی که بانیان و نگهبانان آن سقراط، ارسطو، فارابی، خواجه نظام‌الملک، هانا آرنت و .... بوده اند. این سلسله ی درخشان و ژرف نگر را یک رشته در هم پیوسته است : تدبیر امر عمومی به گونه‌ای معقول برای احیای جهان زندگی.