طیبه دومانلو رساله دکتری خود را تحت هدایت دکتر معینی و با راهنمایی دکتر خالقی و مرحوم دکتر فیرحی پیش برد. به
عبارتی دومانلو توانست در برهه‌ای که درگیر این پژوهش بود از نظر به‌نام‌ترین اساتید اندیشه سیاسی ایران بهره‌برد. به روشنی می‌توان رد دکتر معینی و دکتر خالقی را در سویه پدیدارشناسانه رساله و رد پررنگ مرحوم دکتر فیرحی را در توجه به دانش و زیست‌جهان پیدا کرد.
خلاقیت و تلاش دومانلو اما در تلاقی موثر این دو حوزه پژوهشی برای پرداختن به یک مساله دامنه‌دار تاریخ معاصر ایران است: روشنفکری. آن‌طور که دومانلو در چکیده رساله خود می‌نویسد: «یافتن مبنایی علمی برای آسیب‌شناسی روشنفکری در ایران، این پژوهش را به‌سوی ارائه‌ی الگوی جدیدی از روشنفکری در پیوند با زیست‌جهان و براساس رابطه‌ی میان دانش و زیست‌جهان» سوق داد. رساله خانم دومانلو به‌طور خاص ایده خود را در بازخوانی دو روشنفکر مهم، یعنی علی شریعتی و خلیل ملکی، دنبال می‌کند.
این هفته در خدمت طیبه دومانلو هستیم تا همان‌طور که در رساله خود می‌نویسد «منظر جدیدی را برای بررسی مساله پیشرفت در ایران» مطرح کند.
لینک اتاق:
https://engage.shatel.com/b/vze-3hq-xxc