پرسشِ دانشجوی سیاست، این است: علوم‌سیاسی (Political Sciences) یا علم سیاست (Political Science)؟خواندنِ مجموعه‌ای از دانش‌های گوناگون (حقوق و فلسفه و اقتصاد و جامعه‌شناسی و تاریخ و روان‌شناسی) از منظری سیاسی، سبب می‌شود که رشته‌ی سیاست، فاقد استقلال به‌شمار آید. درست‌تر آن است‌که دوباره به استقلال دانش سیاست برگردیم و آن Sحذف‌شده را، بدان بیفزاییم. نوشتار حاضر، دربردارنده‌یالگویی پیشنهادی برای بازنگری و روزآمدسازیِ علوم‌سیاسی از راهروِ شناورسازیِ واحدهای درسی است. دانشجوی کارشناسی علوم‌سیاسی، برای دانش‌آموختگی، نیازمند گذراندنِ نزدیکْ به 140واحد درسی از چهار گروه درسی عمومی و پایه و اجباری و اختیاری است. پیشنهاد نگارنده این است‌که بخش درس‌های اجباری به دو گروه تقسیم گردد: اجباری عمومی (تخصّصیِ عام) و اجباری اختصاصی (تخصّصی خاص). کلِّ درس‌های اجباری، می‌بایست90 واحد درسی باشد. در الگوی پیشنهادی، دانشجو، پس از گذراندن واحدهای دروس عمومی و درس‌های پایه، به درس‌های اجباری می‌رسد که بهتراست از90 واحد درسی، 30 واحدِ آن، اجباری عمومی (تخصّصی عام و مشترک تمام شاخه‌های موجود در علوم‌سیاسی) و60 واحدِ آن، به اجباری اختصاصی (تخصّصی خاص و مخصوص به یک شاخه‌ی اختصاصیِ علوم‌سیاسی)، ویژه گردد. نگارنده براین باور است‌که می‌بایست مطابق علايق گوناگون دانشجويانِ كارشناسي علوم‌سياسي، درس‌ها از حيث ماهيت و نوع، شناور شوند. شناورشدن مي‌بايست با توجه به درس‌های كارشناسي ارشد و دكتري صورت گيرد؛ به اين معنا كه اگر دانشجويي علاقه‌مند به ادامه‌ی تحصيل در رشته‌ای خاص در دانش پهن‌گستر سیاست بود، ديگر مجبور نباشد واحدهاي غيرمرتبط بسياري را در دوره‌ی ليسانس بگذراند؛ بلكه از همان آغاز، مطابق با علايق خود، به انتخاب واحدهاي درسي مرتبط بپردازد. با بهره‌گیری از پیش‌انگاشته‌ی (مفروضه‌ی) پهن‌گستربودنِ علوم‌سیاسی، می‌توان نشان داد که از منظرِ شناورسازی واحدهای درسی، دریک سرفصلِ درسیِ بسیارْوسیع، با علوم‌سیاسی و نه علم سیاست، مواجه هستیم:علوم‌سیاسیِ تاریخی، حقوقی، روان‌شناختی، بین‌المللی، اقتصادی، جامعه‌شناختی، فلسفی، مدیریتی، سیاست‌گذار، پژوهشی.
برای دسترسی به فایل صوتی سخنرانی در کانال انجمن علوم سیاسی ایران بر روی لینک زیر کلیک کنید: