سه شنبه 20 خرداد ماه انجمن علوم سیاسی ایران میزبان استاد بزرگواری بود که به ادبیات و نگاهی متفاوت در دانش سیاست شهرت دارد؛ ادبیاتی که به گفته ی خودش ملهم از حضرت حافظ و خیام است. دکتر سید حسین سیف زاده استاد تمام بازنشسته علوم سیاسی، روابط بین الملل دانشگاه تهران که در حال حاضر نیز استاد مونتگمری کالج – راکویل در مریلند امریکا می باشند، سخنران نشست پنجم از سلسله نشست های اندیشه ورزی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بودند. "زیستمان سیاسی و امکان شکوفندگی انسانی از طریق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت " موضوع صحبت های آقای دکتر سیف زاده بود. آقای دکتر امیر دبیری مهر، دبیر علمی نشست در ابتدای نشست پس از بیان توضیحاتی در خصوص سلسله نشست ها، به معرفی مختصات فکری آقای دکتر سیف زاده پرداخت و وی را صاحب دغدغه و سبک در تولید ادبیات دانش بومی دانست.
آقای دکتر سیف زاده، ابتدای سخنان خود را به تعریف ادبیات خویش و تفکیک برخی مفاهیم از یکدیگر اختصاص داد. برخی ترجیحات و تقدم ها از قبیل واکاوی به جای نقد شالوده شکنانه، رویکرد فرهنگی به جای بومی و زیستمان به جای گفتمان. وی با بیان اینکه 23 زیستمان ایرانی را استقرا نموده، به برشماری برخی بحران ها در زیستمان ایرانی پرداخت. دکتر سیف زاده که به جای توسعه از مفهوم شکوفندگی استفاده می کند، مهمترین چالش های پیش روی آن را ناشی از فقدان رابطه میان اندیشه و وضعیت دانست. دکتر سیف زاده یازده بحران در زیستمان ایرانی از جمله بحران هویت، بحران فردیت، بحران روزمرگی، بحران دولت سازی، بحران ملت سازی، بحران مشارکت، بحران فرهنگی، بحران فکری، بحران حقانیت، بحران رفاه، بحران تصمیم گیری را تشریح نمود. ایشان همچنین از مهمترین راه های عبور و رهایی از بحران ها را صلح مشفقانه میان نغیضین دانست.
در ادامه پس از ارایه نکات آقای دکتر دبیری مهر، سخنران این جلسه به پرسش های حضار پاسخ گفت. گفتنی است این نشست با استقبال خوبی به خصوص از طرف علاقه مندان آقای دکتر سیف زاده همراه بود. همچنین بنا به گفته ی برگزار کنندگان، متن کامل سخنرانی ها در انتهای سلسله نشست ها در قالب کتابی منتشر خواهد شد.
